هنگامی که وی به دستگاه نگاه می کند، متوجه می شود که صفحه لمسی از کار افتاده و وی نمی تواند تماس را قطع کند. بعد از چند بار تلاش، صفحه منفجر می شود. 

لی می گوید احساس کرد تکه های ریزی به سمت چشمانش پرتاب شدند. «من نمی توانستم چشمانم را باز کنم.» هم اتاقی اش وی را به بیمارستان می رساند و دکتر او را با کره چشمی خونین و ملتهب معاینه می کند، و متوجه می شود که کره چشم با شیئ نوک تیزی خراش برداشته.

این بار در چین، قطارهای سریع السیر یک مرحله برجسته دیگر را پشت سر می گذارند. خط سریع السیر پکن-گوانگجو با طول 2300 کیلومتر، با افتتاح خود بدل به بلندترین مسیر قطار پر سرعت دنیا و باعث کاهش زمان سفر بین این دو شهر سرمایه داری و تولیدی از 22 به 8 ساعت، و صرفه جویی زیادی برای مسافران می شود.

این قطار که با میانگین سرعت 300 کیلومتر در ساعت حرکت می کند، در 4 ایستگاه بین راهی هم توقف دارد و افتتاح آن، شبکه خطوط ریلی پر سرعت این کشور را گسترش می دهد. شبکه ای که از سال 2007 شروع به کار کرد و در حال حاضر 9300 کیلومتر طول خطوط ریل گذاری شده آن است. طرح توسعه آن شامل رسیدن به پوشش 50 هزار کیلومتری تا سال 2020 است.

البته این پیشرفت ها بدون نگرانی نیز حاصل نشده. از سال 2008، امنیت مسافران در قطارهای پر سرعت جزو دغدغه های اصلی بود و در سال 2011 نیز حادثه قطار جان 40 نفر را گرفت.

زمان بندی حرکت قطارهای سریع السیر با جشن سال نوی چینی هماهنگ است که تا یک ماه دیگر از راه می رسد و صدها میلیون نفر از مردم چین به خانه های اجدادی خودشان می روند، چیزی که از آن به "بزرگترین مهاجرت سالانه دنیا" یاد می شود و قطار های سریع السیر نقش پر رنگی در آن خواهند داشت.